Każdy człowiek żyjący w społeczeństwie nawiązuje relacje z innymi osobami. Mamy różne relacje z ludźmi, bo różne są nasze role w życiu. Relacje bywają lepsze, gorsze, bliższe i dalsze. Takie, które przychodzą nam z łatwością, i takie w których czujemy się nie do końca sobą. I właśnie te trudne relacje dobrze przejrzeć pod kątem naszych granic. Czym w ogóle one są?
Granice to oczekiwania i potrzeby, które pomagają Ci czuć się bezpiecznie i komfortowo w swoich związkach. Nie tylko związkach partnerskich, ale ogólnie z ludźmi. Rodzicami, dziećmi, współpracownikami. Oczekiwania w związkach pomagają zachować dobrą kondycję psychiczną i emocjonalną.
Brak granic to:
– Zgadzanie się na rzeczy, których nie chcemy robić/przyjąć
– Pożyczanie pieniędzy innym, bo czujemy się zobowiązani do tego
– Rezygnowanie z przyjemności na rzecz przyjemności innych ludzi
– Nadmierne dzielenie się
– Zadowalanie ludzi
Albo:
– budowanie muru wokół siebie
– nie dzielenie się wcale
– odcinanie się od ludzi
– unikanie bycia wrażliwym
Zdrowe granice to:
– Swobodne wyrażanie opinii
– Poczucie, że jest się wartościowym
– Dzielenie się z innymi na tyle na ile czuje, że mogę sobie pozwolić i nie narusza to mojego bezpieczeństwa
– Kiedy mówię „NIE” nie czuję że robię coś przeciwko komuś, ale dbam o siebie
– Kiedy słyszę „NIE” nie czuje, że jest to powiedziane przeciwko mnie, ale wiem że ktoś kto to mówi, wie co jest dla niego najlepsze
Co to są zdrowe granice?
Granice powinny być elastyczne, to znaczy ani za sztywne ani zbyt płynne. Nie chodzi by otoczyć się murem i nie przyjmować innych do naszego świata. Chodzi o to, by czuć się bezpiecznie także wtedy, kiedy inni się z nami nie zgadzają. Dobre granice są fundamentem satysfakcjonującej relacji a nie ich wrogiem.
W jaki sposób nauczyć się komunikowania potrzeb: Asertywność jest kluczem!
1: Bądź konkretny
Postaraj się być tak zrozumiały, jak to tylko możliwe. Uważaj na swój ton — nie krzycz ani nie szepcz. Jeśli użyjesz skomplikowanych słów lub żargonu, ludzie mogą Cię nie zrozumieć i przegapią tę granicę. Weź głęboki, głęboki oddech i skup się na precyzji.
2. Powiedz wprost, czego (nie) chcesz lub (nie) potrzebujesz.
Na przykład, kiedy ktoś w Twoim towarzystwie obgaduje drugą osobę, i czujesz się z tym nie w porządku, możesz powiedzieć: Nie chcę rozmawiać o kimś za jego plecami. Osobiście lubię ją/jego i nie czuję się w porządku rozmawiając o niej/nim w negatywny sposób.
3. Radzenie sobie ze swoimi emocjami:
Najtrudniejsze jest radzenie sobie z dyskomfortem, który pojawia się w wyniku wyznaczania granic. Najczęstsze uczucia towarzyszące dbaniu o własne granice to: poczucie winy, strach przed odrzuceniem, lęk o sprawienie przykrości innym, niezręczność.
Jak pracować z emocjami?
Jeśli czujesz się winny, oto kilka przypomnień:
• To zdrowe, że masz granice.
• Inni ludzie mają granice, które ty szanujesz.
• Wyznaczanie granic jest oznaką zdrowego związku.
• Jeśli granice zrujnują związek, twój związek i tak miał się zakończyć
Poczucie winy nie ogranicza stawiania granic. To uczucie. I jak wszystkie uczucia, poczucie winy przyjdzie i zniknie. Staraj się nie traktować poczucia winy jak najgorszej rzeczy na świecie.
Strach
Ze strachem zakładamy najgorsze. „Będą zachowywać się dziwnie”, „Będę czuł się niezręcznie” lub „Mogę zrujnować naszą przyjaźń, jeśli spróbuję postawić swoją granicę”. Oczywiście nie mamy możliwości dowiedzenia się, jak ktoś inny zareaguje na naszą asertywność, ale nie możemy zawsze zakładać najgorszego scenariusza.
Smutek
„Chcę być po prostu miły”. Czujemy się smutni, ponieważ zakładamy, że ustalenie granicy zrani czyjeś uczucia. Zakładamy, że ludzie nie będą w stanie sobie z poradzić z naszą asertywnością. Pamiętaj, że nie możesz odgadnąć, jak czuje się ktoś inny, więc poczekaj, aż Ci to powie.
Niezręczność
„Rzeczy będą dziwne”. Jest to również powszechne zmartwienie. Wyznaczanie granic nie czyni z ciebie złej osoby, tylko zdrowej. Uznaj, że zrobiłeś dla siebie coś dobrego. Rób to, co zwykle robiłbyś w związku. Jeśli codziennie rozmawiasz z daną osobą, zadzwoń do niej następnego dnia. Jeśli z góry założysz, że energia między wami stanie się dziwna, prawdopodobnie stworzysz ten nieprzyjemny ton, którego chciałeś uniknąć. Załóż, więc, że ludzie będą szanować twoje granice i będą postępować zgodnie z nimi.
Jak zacząć pracować z własnymi granicami?
Zadaj sobie pytania,
- Co czuję?
- Czemu ta sytuacja sprawia, że tak się czuję?
- Jak mogę sobie poradzić z tym, co w tej chwili czuję?
Jeśli czujesz, że stawianie granic w życiu przychodzi Ci z trudnością, i negatywnie wpływa na Twoje samopoczucie w relacjach z innymi, zapraszam Cię na konsultację z psychologiem, abyśmy wspólnie zastanowili się i przepracowali te obszary, które sprawiają Ci najwięcej trudności.
Bibliografia: Tawwab, N. G. (2021). Set boundaries, find peace: A guide to reclaiming yourself. A TarcherPerigee book.