Sezon jesienno- zimowy sprzyja nasileniu apatii i melancholii. Krótsze dni, mniej słońca, mniej czasu spędzanego na świeżym powietrzu mogą nasilać objawy przygnębienia i braku witalności. Jednak czy każde obniżenie nastroju możemy nazwać depresją? Czy obniżony nastrój trwający kilka dni jest powodem, dla którego powinniśmy się zgłosić do lekarza GP?
Depresja jest stanem przewlekłego cierpienia, które utrudnia bądź w niektórych wypadkach, uniemożliwia normalne funkcjonowanie. W większości przypadków depresja jest chorobą przewlekłą i nawracającą, w której występują okresy remisji i zaostrzeń. Głównymi, objawami tej choroby jest obniżenie nastroju oraz utrata zainteresowań i zdolności do odczuwania przyjemności. Osobom żyjącym na emigracji, także w Wielkiej Brytanii, ciężej jest otrzymać diagnozę i pomoc w momencie pogorszenia ich zdrowia psychicznego.
Pomimo wielu lat badań patomechanizm zaburzeń depresyjnych wciąż pozostaje nieznany. Wiadomo, że pojawienie się tej choroby zależy od uwarunkowań genetycznych, ale też w dużej mierze także od czynników środowiskowych oraz osobowości człowieka.
Za główne przyczyny powstania depresji uważa się zaburzenia w mózgowym poziomie neuroprzekaźników, dlatego często w leczeniu ciężkich epizodów depresji niezbędna jest farmakoterapia.
Depresja nie jest chorobą jednorodną, co znaczy, że nie ma jednego rodzaju depresji, ani jednej konkretnej przyczyny. Ma to wpływ na utrudnioną diagnozę i ustalenie przyczyny choroby. W praktyce rozróżniamy więc stany: objawy depresji (przygnębienie), łagodny epizod depresji, dystymia, umiarkowany epizod depresji, ciężki epizod depresji.
Depresja czy smutek?
Przygnębienie (smutek) – jest krótkotrwałe, wywołane przez określone czynniki zewnętrze takie jak:, przewlekły stres, zmęczenie, przebyta choroba, strata pracy, utrata stabilności życiowej; lub wewnętrzne – poczucie wyobcowania (często towarzyszące emigracji), choroba, niezadowolenia z pracy, niesatysfakcjonujące relacje społeczne czy rodzinne.
– patologiczne przygnębienie (depresja) jest długotrwałe (tygodnie, miesiące) bez wyraźnie uchwyconej przyczyny
Objawy depresji
• Długo utrzymującemu się przygnębieniu towarzyszą inne objawy (zaburzenia poziomu energii; rytmów okołodobowych, łaknienia, często występuje anhedonia)
• Spadek reaktywności nastroju (przygnębienie jest stanem dominującym, jeśli następuje poprawa, to trwa ona krótko, a pozytywne emocje, o ile są przezywane, to cechuje je niska intensywność)
• Pojawiają się myśli rezygnacyjne lub samobójcze
• Utrata motywacji
• Pierwszy epizod depresji najczęściej ma swoje możliwe do określenia, choć czasem trudne do wyraźnego wskazania, przyczyn. Kolejne epizody występują często bez wyraźnych przyczyn.
• Dla osób z otoczenia odczuwalna jest nierealistyczność, nadmierność negatywnego spostrzegania siebie i rzeczywistości (efekt wpływu nastroju na przetwarzanie informacji)
• Objawy utrzymują się powyżej dwóch tygodni.
Przykładowe style myślenia w depresji:
• Myślenie czarno-białe – „albo w czymś jestem dobry, albo nie”
• Uogólnianie – „zawsze, wszystko źle robię”
• Filtr mentalny: skupianie się na szczególe zamiast ogólnym obrazie sytuacji
• Pomijanie pozytywów – „To się nie liczy, to był przypadek”
• Uzasadnienie emocjonalne – „To musi być prawdą, ponieważ tak czuję”
• Nadużywanie imperatywów wywołujących poczucie winy – „Muszę, powinienem”
• Etykietowanie siebie – „Nie mam energii, to znaczy, że jestem leniwy”
Jeśli czujesz, że powyższy tekst w jakimś stopniu odnosi się do tego jak funkcjonujesz w ostatnim czasie i podane stwierdzenia są Ci bliskie, rozwiąż test na depresję, aby wstępnie określić, czy zmagasz się w tej chwili z tym zaburzeniem nastroju.
Możesz również umówić się na konsultację online z psychologiem, w czasie której wspólnie rozpoczniecie pracę nad Twoimi problemami.